Tutaj znajdziesz opis trzech z najpopularniejszych metod układania kostki Rubika.
Layer by Layer (LBL)
Jest to najłatwiejsza, ale też najdłuższa metoda, polecana szczególnie początkującym. Składa się z 7 etapów:
1. Cross – ułożenie krzyża na jednej ze ścianek
2. FLC – First Layer Corners, orientacja i permutacja rogów pierwszej warstwy
3. MLE – Middle Layer Edges, orientacja i permutacja krawędzi środkowej warstwy
4. ULC – Up Layer Cross, ułożenie krzyża na dolnej ściance
5. PELL – Permutation of the Edges Last Layer, permutowanie krawędzi krzyża na górnej warstwie
6. PCLL – Permutation of the Corners Last Layer, permutowanie rogów ostatniej warstwy
7. OCLL – Orientation of the Corners Last Layer, orientowanie rogów ostatniej warstwy
Ogółem LBL wymaga nauczenia się ok. 10 algorytmów, ale tylko 3-4 z nich są bardziej skomplikowane. Po dłuższym treningu metoda pozwala osiągnąć czasy w granicach 40 sekund.
Friedrich (CFOP)
Jest najpopularniejszą metodą używaną w speedcubingu, pozwala osiągnąć naprawdę dobre czasy. Opracowała ją kobieta - Jessica Friedrich. W jej skłąd wchodzi 4 etapy:
1. Cross – ułożenie krzyża na jednej ze ścianek
2. F2L – First Two Layers, ułożenie pierwszych dwóch warstw, wsadzając na miejsce 4 pary klocków (narożnik i krawędź, tzw. slot)
3. OLL – Orientation of the Last Layer, ułożenie koloru na ostatniej warstwie
4. PLL – Permutation of the Last Layer, zamiana miejscami klocków ostatniej warstwy
Mimo, że metoda ma mniej etapów, to fazy 2-4 wymagają nauki kilku-kilkunastoruchowych przekształceń dla wszystkich możliwych ustawień kostki - ogółem ponad 110 algorytmów. Układanie kostki tą metodą powinno zająć 11-14 sekund. Traci się czas na rozpoznanie sytuacji. Sposób ten, podobnie jak LBL ze względu na elastyczność są mieszane z innymi metodami.
Metoda Petrusa
Pozwala na ułożenie dwóch pierwszych warstw intuiyjnie, bez nauki żadnego algorytmu. Ułożenie kostki tą metodą zajmuje zazwyczaj 45-60 ruchów. Zasadniczo składa się ona z 5 etapów:
1. Budowa bloku 2×2×2 na kostce.
2. Rozszerzenie bloku 2×2×2 do bloku 3×2×2 (dobudowanie bloku 1×2×2 bez niszczenia bloku 2×2×2).
3. Zorientowanie ostatnich 7 krawędzi (pozostałe krawędzie znajdują się w zbudowanym bloku).
4. Rozszerzenie bloku 3×2×2 do bloku 3×3×2 (dobudowanie bloku 1×3×2 – po tym etapie zbudowany jest blok 3×3×2, czylide facto dwie pierwsze warstwy kostki).
5. Dokończenie ułożenia kostki poprzez rozwiązanie ostatniej warstwy bez utraty zbudowanego bloku 3×3×2.
Liczba kombnacji w rozwiązanu 3 etapu jest bardzo duża, a pierwsze dwa etapy wymagają umiejętności "block buildingu".
Komentarze